Kayıp

Olur olmaz duygular yadigarın
tahmini olmayan
adsız
harbi meydanlarımın
selamsız veda oluşlarıma
nazik dokunuşu her bir yağmalanışın
hangi vakit düştü beyazıma kan
hangi yoldu baş koyuşum
mutluluğa, inancıma
şimdi tek bir çiçek yeşertemiyor büyük sandığım yüreğim
eziliyorum iyilik sandığım sancılarımın altında
uyuyorum her gün ve her gece
uzamıyor yollarım
kısalmıyor kahretsin
ve sessizliğim kazanıyor harbini yıkanışımın
her defasında
ne bir alaturka açar bıçak ağzımı
ne de kirleten kan beyazımı
gidiyorum ve sen de geliyorsun
sen de gidiyorsun
yeni parçalanmışlıklara iştahla
yağmaladıklarımızı ardımızda bırakarak
hep biraz daha mahvolarak