Günü olmayan bir gecesin
sabaha hiç varamaz ecelin bile
mekanların en müşkülünde
sana hasret koynumdaki sıcağın
denize özlem koymuş yağmurların
üstüne bir de damlalara iç çektiren uzağın
dilinde bir kelime olmuş yalnızlığın
kor gibi yakan biçare, yorgun
senin yaralarına merhem olan ellerim
benim yaralarımı kanatıyor her gün
sen günlerden bir habersin
kanayan gecelere de yetişemez mi kudretin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.