Saf ve temiz bir yıldızın ağırlığında ezilmeni istiyorum
bulutların yalnızca senin üstüne ağlamasını
canımı yaktığın günden ikimizden birinin sonuna kadar gecenin seni her gün aldatmasını
ışığının sönmesini, soğumanı, seni sen yapan ne varsa kaybetmeni istiyorum. Benim gibi.
Dünyadaki her şeyin susmasını, dünyadaki her şeyle birlikte susmayı istiyorum
acı çekerken bile kafamı toplayamıyorum
terkedilmiş bir yalnızlık bu biraz
istememiştim kimse gitsin
En acı günün yıllar sonra hatırındaki görüntüsünü seçtirmezken sana göğsüne gelip öyle bir ağırlık koyar ki hayatta güzel olan ne varsa hepsini yok etmek istersin
Şimdi seni değil acıyı hatırlıyorum
Zevksiz bir damağın içine yerleşen tümörden daha elverişli olamazdın
O gece korkularınla ve inancımı bir daha hatırlayamayacağım anılarımla gittin
Olduğundan öteye gidemeyecektin
biliyordum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.