Pembe gökyüzü

Pembe bir gökyüzünün altında kendini güllerin istilasından az evvel kurtarmış bir kadın gecenin karanlığına kan sürüyordu. Biraz daha yorgun olabilirdi belli ki savaşı tarafınaydı. Gücünü bir derede yıkamıştı. Denize ulaşamayan bir kir yığınıydı içi. Solmuş ve hançerlenmiş gözleri her gün ve gece aynı düşü görmekten yorgun düşmüştü. Zavallı bir müzik çalıyordu kaldırımda ilerlerken parmak uçları. Yanından geçenler ve hayatındaki kimse duymuyordu o müziği. Birazdan ölecek ve kimseye şikayet etmeyecekti. Yalnız kadın pembe bir gökyüzünün altında bütün renklerden vazgeçmeye gidiyordu daha başka renkler için.