adımımı attığımda ilk kez,
- kış mevsimini yaşıyordu şehir...
alabildiğine beyaz zannediyorsanız,
- öyle değildi...
bir mahallenin delikanlısı,
bir apartmanın yalnız şairiydin
- yada bana mı öyle geldin ?
şimdi bu şarkıyla demek istedim ne bileyim..
kitapçıda elime pembe kapaklı eski 45'likler kitabı geçti.
araladım sayfalarını, rüzgar yaparak parmaklarımla ve sonra birkaç kelime ve fotoğraf ilişti gözüme. ilişip ilişebilen de o kadardı cezbime.
kitabı olmuyormuş bu duygunun.
yok dedim, ben bu keşfin icracısı olamam,
ilk notadan geri dönelim !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.