çıplaklık bir laciverte bir de beyaza yakışıyor.
ikisi de ölüm gibi gelir ve öyle de gider.
kağıttan yaptığın şey ile övündüğün vakit bir makas gelir keser ve fakat sana söyleyecek sözlerim ki unutsam yenilenir, her gün daimi ...
lal etmek beni, ellerimi kesmek sonra belki ayaklarımı, sırf sana ulaşmasın diye söyleyeceklerim ..
korkma ben hepsinden önce susarım.
...
- peki sessizlik nasıl şimdi ? daha mı rahatsız edici ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.