Kırmaya çalışıyorum kalbimi
o kadar hızlı fırlatıyorum ki yere katmanlarına ayrılmış renkli bir fotokopiden çok daha fazlasını görüyorum şimdi bakınca içine çökmüş ziftin tepesinden
Kırmaya çalışıyorum göğsümden yukarısına zikretmiş tüm insanların kinini
Tutup uzaya fırlatıyorum gözlerimi o son bakışlar parçalansın diye
yerden yere
gökyüzünden senin yüzünden
belki hiçbir yere çarpmadan
hiç var olmamış gibi yada yok olmuyor işte
tek parça hala