ne demişti alper ada'ya;
"...içtim, mavi telaşla..."
her vakit böyle olmasa bile neticesinde insanız her' nevi..
yani blemiyorum,
anneliğin sıradanlığını keşfetmek isteyip mucizeye inanmak arasında ne büyük ve içten gülücükler, ne pahalı mamalar ve ne merhametli kocalar gözden kaçtı.(?)

herkes anne olamaz.
herkes baba da olamaz.

mucizeleri sıradanlaştırmak onları anlamak - anlamlandırmak demek değil çünkü.

olmamalı.