Albert Camus Veba adlı eserinde şöyle diyor:
Ölü ve ölüm korkusu, her gün fırın ağızlarında yığın yığın birikip ağlı dumanlar halinde havaya karışan insanları görüp sıranın kendisine de geleceğini düşünen insanları kaplamıştı.
Bir yaşam korkusudur bu
Bu, bir hayat gerçeğinin çıkmaz sokağıdır
Ölüm, bekleyişin korkusudur
Ölüm, şeklinin korkusudur
zira hiçbir gösterişli ölüm, yatakta bulmaz insanı
Gösterişli bir neden, o son nefes, unutulmaz bir hikaye yaratır
