Acıyorum
kanıyorum
kana bulanmış kalbim
hislerim uçurum kenarlarına serpilmiş
bir rüzgar atmış onları
oynuyorlar benimle, alay ediyorlar sanki
ve ben ellerim bağlı, dillerim kimsesiz oturmuş kalmışım
Ah bir el uzansa hayatımın ücrasına
Ah bir uyansam da kalkıp yürüsem sana
ve bize dair ne varsa atıyorum ve yine biliyorum sen değilsin elimden tutan, deva bulduran
sen, sensin işte
biraz ondan, biraz bundan