Eylül: Ya sen bir kere sormuştun ya bana hani neden beni sevmedin diye çünkü korkmuştum. Yani kimse daha önce senin beni sevdiğin gibi sevmedi. Yani hatta başlarda ben seninde beni sevdiğine inanmadım. Ama sonradan öyle bakışın bana gülüşün, sürekli benim etrafımda gezinmen, hatta benim için dayak yemen bile öyle güzeldi ki.
Yavuz: Hangi dayak? Ben hiç öyle bir dayak hatırlamıyorum.
Eylül: Sağlam dövmüşlerse demek ki.
Yavuz: Çok ağır konuşuyorsun ama. Peki madem herşey o kadar güzeldi niye çekip gittin? Ne korkuttu seni yani?
Eylül: Ya çünkü bende seni seversem eğer yani mesela böyle elimi tutarsan mesela böyle bütün büyü bozulurmuş gibi geldi bana. Bir daha bana böyle bakmayacaksın, böyle güzel gülmeyecekmişsin gibi geldi.
Yavuz: Ne değişti? Birşey değişti mi? Sen beni seversen en güzel gülen ben olurum zaten. Bizim ilişkimiz yetenekli ama istikrarsız forvetler gibi değil, birgünde yedi yarış kazanan halis karataş gibi olacak, krem karamelli dondurmam benim.
Yavuz: Hangi dayak? Ben hiç öyle bir dayak hatırlamıyorum.
Eylül: Sağlam dövmüşlerse demek ki.
Yavuz: Çok ağır konuşuyorsun ama. Peki madem herşey o kadar güzeldi niye çekip gittin? Ne korkuttu seni yani?
Eylül: Ya çünkü bende seni seversem eğer yani mesela böyle elimi tutarsan mesela böyle bütün büyü bozulurmuş gibi geldi bana. Bir daha bana böyle bakmayacaksın, böyle güzel gülmeyecekmişsin gibi geldi.
Yavuz: Ne değişti? Birşey değişti mi? Sen beni seversen en güzel gülen ben olurum zaten. Bizim ilişkimiz yetenekli ama istikrarsız forvetler gibi değil, birgünde yedi yarış kazanan halis karataş gibi olacak, krem karamelli dondurmam benim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.