Kusurlu korkularımı düzeltme şansım yok
kusurlu yüzümü
kusurlu hayatımı
yenilgilerimi
yitirişimi her defasında kendimi
ve seni bir kez daha anmayı
hak etmemek bu suyun saflığını
her yağmurda günahlarımda ıslandığımı anımsamayı
bunları düzeltme şansım yok
Günahlarımdan arınacak bir ölüm bile sonu değilken bu aciz hayatın
sonu bile yoksa bu sevdaya tuzak tüm hayatın
gitmenin sendeki harflerine hangi nokta son verebilir
Mümkün müdür yorgunluğuna isim koymak ve anlatmak çaresizliğini
gülmek kadar olağan ve zor bir şey midir şehrini bırakmak ardında
unutulur mu sözler her bir şarkının kelimesiyken
İçimdeki her bir susuşun çığlığı yankılanırken
kutsal olmayan
yalan yanlış bir yakarıştır bu şimdi
ve ellerim bir duvarı okşayarak geçer
hıçkıra hıçkıra ağlarım
eğilir bükülürüm
yürürüm
söylenirim adını
sessiz haykırırım ve giderim işte
gitmeyi en son isteyeceğim yere
senin yanında asla olmayacak bu bedeni
sana asla gitmeyecek yolları ıslatarak ve tırnaklarımla duvarlarını çizerek
yollarını aşındırarak götürürüm
