Uyumuyorum artık. Sabaha kadar yanan ışıklardan biri de benim. Uyusam bile tatminsiz. Yorgun uyanıyorum sabahları. Zamanı boşa harcamaktan, bunu düzeltmek için en ufak bir çaba harcamamaktan yorgunum. Kendimden, değer verdiklerimden ve en çok da senden uzağım. Beni düştüğüm yerden kaldırmanı beklemek bencillikmiş gibi geliyor. Senin bir elini destek bilmek beni zannettiğinden daha fazla mutsuz ediyor. Senin varlığın ve yokluğun raylarda uzayıp gidiyor.
Behzat Ç. - Behzat Bahar Ayrılık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.